dinsdag 6 maart 2012

SCHEEPVAART MUSEUM. AMSTERDAM





SCHEEPVAART MUSEUM

          AMSTERDAM.





Het Scheepvaart museum, wat de afgelopen paar jaren geheel ie gerenoveerd is gevestigd in een gebouw wat dateert uit 1656. Het werd gebouwd als pakhuis/magazijn voor de Admiraliteit van Amsterdam, de voorlopen van onze Kon. Marine. Het was het ' s'Lands Zeemagazijn' aan het Oosterdok.



Dat het museum aan een renovatie toe was, was duidelijk, daar een goede klimaat beheersing ontbrak. Maar of iedere verandering die er werd toegepast een verbetering is blijft de vraag!
Het gebouw is uit- en inwendig geheel opgeknapt, wat duidelijk te zien is. Als je het museum kent van voor de renovatie is het even wennen aan de enorme glazen overkapping van de binnenplaats. Dit is gedaan voor het houden van bruiloften en party's, wat de horeca afdeling van het museum geld in het laatje brengt, maar waar ook de museum kosten uit betaald moeten worden.



In deze overkapping zijn de sterrenbeelden aangebracht die zichtb aar worden gemaakt door led-verlichting. Helaas is daar bij helder daglicht weinig van te zien en het valt de meeste bezoekers ook niet op. Een ander punt waar wat niet goed doorstroomd zijn de kassa's voor de entreekaartjes, daar ze tevens informatiepunt zijn. Ook ontbreekt een duidelijke aanduiding wat de entree kost en welke korting uitzonderingen er zijn.







De collectie, wetend dat er veel meer in het magazijn ligt opgeslagen, is aan de magere kant en verwacht men na de renovatie wat meer te zien te krijgen. Zo goed en doordacht de schilderijen zijn belicht, werkelijk uit de kunst, zo slecht is dat bij de schaalmodellen van de schepen. Om een schaalmodel te belichten moet men een soort schuifraam er voor schuiven en het model aantikken op een scherm. Het lijkt leuk, maar bij veel bezoekers is het ergerlijk dat heen en weer geschuif van de ramen. Het is beter deze fraaie modellen van diverse zijden te belichten.



De collectie globes is fantastisch en zo ook de projectie van de wereldbol in verschillende stadia van de kaarten makerij op de wand. Bij de navigatie middelen had men even stil moeten staan bij de moderne satelietnavigatie, maar verder een fraaie collectie.




Het meest negatieve punt is de ruimte met de collectie scheepsporcelain en glaswerk. Hier moet men 'kastje kijken'. Je moet steeds een kastje openen om te zien wat er in staat. Nu reeds werkte bij sommige kastjes de verlichting al niet meer en sloten de deurtjes niet goed meer af. Het geheel is zeker niet jeugd bestendig. Dergelijk mooi materiaal moet beter tentoongesteld worden.




De collectie schilderijen is fantastisch. Verder nieuw, maar ook interessant is de 'Zeereis', alleen moet de gids even waarschuwen voor het kanongebulder waar kleine kinderen erg van schrikken. Maar verder zonder meer indrukwekkend.


Ook de geschiedenis van de VOC, de Gouden Eeuw, de haringvangst en doorvoerhandel etc. is een goed voorlichtingsprogramma voor de jonge generatie.


Voor de kleintjes de walvis en de zeedieren had op een lagere verdieping moeten liggen. Daar de trappen vrij smal zijn is een betere en meer duidelijker aanduiding wenselijk, waar naar boven en waar naar beneden te gaan.





Alles en ook de geweldige bibliotheek heb ik bezocht en na ruim drie uur rondgekeken te hebben de inwendige mens versterkt in het restaurant. Complimenten voor de kwaliteit en de service. De museumwinkel is aardig uitgerust met informatieve boekwerken voor een redelijke prijs. Helaas miste ik enige aandacht aan de vlaggen van de Nederlandse rederijen die vaak zeer kleurrijk zijn.

Met de twee schepen die bij het museum liggen afgemeerd had ik eerder kennis gemaakt. Zoals met stoomschip Christaan Brunnings een vaart gemaakt te hebben gedurende Sail Amsterdam 2010. Het VOC schip 'Amsterdam' is een replica wat gebouwd werd in 1985 na de opgraving van het wrak van het originele schip, wat dateert uit 1749.

Al met al blijft de vraag; "Is iedere vernieuwing en verandering een goede verbetering"?







Geen opmerkingen:

Een reactie posten