maandag 30 januari 2012

DE KRIS UIT INDONESIË. (Deel 1)







                 DE KRIS UIT INDONESIË. (1)






ALGEMEEN.


Niet alleen op Java, maar over de gehele Indonesische Archipel vormen krissen, dolken en zwaarden een stuk traditie. Vooral op Java en Bali zijn het karakteristieken elementen in hun dagelijkse cultuur. De kleding van een Javaan of een Balinees zou bij een ceremonie niet volledig zijn zonder kris.
De kris is een speciaal en bijzonder onderscheidingsteken van de man. In vroegere tijden was het een geducht wapen in de strijd tegen een vijand.

(Een kris uit Kalimantan [ vm. Borneo].)












Bij feestelijke gelegenheden draag de Javaan ook nooit slechts één kris, uit eerbied voor zijn voorouders draagt hij, naast zijn eigen kris, degene die hij van zijn vader erfde, rechts achter zijn gordel. Een getrouwde Javaan draagt bovendien ook nog links achter de kris die hij als huwelijksgeschenk van zijn schoonvader heeft gekregen.




( Een Javaan draagt een kris.)

Verkeerd een Javaan in hoger gezelschap, dan zal hij de kris zo dragen dat de handgreep onder zijn rechterschouder uitsteekt. Omdat een kris niet alleen een teken van zijn waardigheid is, zal hij in noodsituaties beide krissen aan de linkerzijde zo tot het grijpen hebben. Het was vroeger de gewoonte dat iedere Javaan een kris in zijn bezit had.










MYSTIEK.

Afgezioen van het feit dat de kris zowel een wapen is om te dragen als een sieraad, heeft deze ook nog een rituele betekenis. Volgens de overleverinmg die op vele manieren wordt verteld, maar waarin het er uiteindelijk op neerkomt, werd de smeedkunst om een kris te maken eens door de goden aan de mensen toevertrouwd.
Hoe lang de kris reeds in Indonesië in gebruik is weet men niet.


( Een Javaanse kris.)

De Javaanse wapensmid, empu genaamd, deed zijn werk met religieuze overgave, door hem werd de kris 'bezield' en kwamen er prachtige kunstwerken tot stand. Geen kris is gelijk aan de andere.
Aan sommioge krissen werden zelfs bovennatuurlijke krachten toegeschreven. Men offerde zelfs aan dergelijke krissen. Men zal ook nooit met de punt van het lemmet naar zich zelf toewijzen om de geest van het mes niet te verzoeken.
Zo leefde het geloof in de geest en macht van de kris naast het moslim geloof van de Javaan.



                                                    (Een Balinees draagt een kris.)


                                                              (Zie vervolg deel 2.)







Geen opmerkingen:

Een reactie posten