HET SCHEEPJE IN DE FLES.

        HET SCHEEPJE 

            IN DE FLES.

Een scheepje in een fles zag ik voor het eerst bij mijn overgrootvader die er enkele op de schouw had staan. Hij had deze gebouwd op zijn lange zeereizen als tijdverdrijf.


Als kind vroeg ik hem natuurlijk hoe zo'n scheepje in de fles kwam en als antwoord kreeg ik te horen dat dat zwaar werk was.
Eerst moest de fles leeg gedronken worden, dan de geest er uit gehaald en uiteindelijk moest het scheepje er ingebouwd worden. Dat met die geest leek mij het zwaarste werk. Steeds als ik dan bij hem kwam kreeg ik te horen dat zou hij overlijden ik de flessen met de scheepjes zou krijgen. Helaas toen het zo ver was waren ze verdwenen.






Vooral vroeger toen er nog geen radio, televisie met video afspeelapparatuur en computers aan boord van de schepen waren als tijdverdrijf was knutselen een van de meest voorkomende manieren om de vrije tijd door te komen. Zo ook het bouwen van een scheepje in een fles.
Maar ook een kapotte lamp leent zich daar ook goed voor.

DE GEEST  EN DE FLES.

De fles die speelt een grote rol al in mijn levens bestaan.Omdat mijn moeder zwakjes was ben ik vroeg aan de fles gegaan.Ik heb vaak gelachen en geweend met die trouwe fles.Hij gaf me vaak ook een dure les.Was de fles dan uiteindelijk leeg om daarna te vergaan.Dan gaf ik met liefde en rust haar een nieuwe inhoud, na het verwijderen van de geest, als bestaan.Met stopverf, hout, verf en touw verbouwde ik je inwendig met veel plezier.Het scheepje kreeg zelfs zeilen van papier.Maar als dan onverwachts de stormwind raast om ons klein bestaan.Als de woste zee met haar klauwen slaat om het schip te doen vergaan.De marconist vergeefs steeds het sein verstuurd S.O.S.Dan gaat mijn laatste brief aan thuis gesloten in een fles.